Van digitaal naar vitaal

Mijn eerste ervaring met de ongekende digitale mogelijkheden was op 9 september 2009. Onze oudste zoon Eelco trad in het huwelijk met Erika in Las Vegas. Wij waren getuige van de plechtigheid op een groot digitaal scherm in het LOC. Nooit zal ik het gezicht van Eelco vergeten toen de trouwambtenaar een zwaar stichtelijke toespraak hield, je zag hem denken: heb ik daarvoor betaald?

Maar ik had ook nooit gedacht dat ik elf jaar later (gedwongen door de Coronamaatregelen) op die manier deel zou nemen aan de gemeenteraadsvergadering. Ik erken het volledig, de digitale mogelijkheden zijn een uitkomst voor het thuisonderwijs, kwetsbare mensen en ouderen in een verpleeghuis. Om maar niet te spreken van de medische wereld daar is het niet meer weg te denken. Maar voor het debat in de gemeenteraad is het naar onze mening geen goed alternatief, wij doen mee zolang het niet anders kan maar willen graag weer vergaderen met publiek op de tribune, ook als dat publiek het niet eens is met onze standpunten, er gaat niets boven persoonlijk contact. 

Wat ik ook nooit had verwacht dat ik mij plotseling zo bewust zou worden van mijn leeftijd (66+), en ongediplomeerd pensionado. Maar als je de afgelopen weken de discussies volgde zou volgens sommigen een permanente op hok plicht voor ouderen de oplossing zijn om de economie te redden, ze hebben immers toch geen toekomst meer…. Gelukkig hoor ik die opmerkingen niet in mijn omgeving en zie ik in onze gemeente het tegenovergestelde. Allerlei initiatieven om elkaar de helpende hand toe te steken. Spontane acties om de eenzaamheid van ouderen een beetje te verlichten, ook zonder camera. Het besef dat we onze leefgemeenschap zelf moeten maken. We beseffen steeds meer dat de lokale ondernemer daar een belangrijke rol in heeft. Er komt meer belangstelling voor de streekproducten. Maar wat het belangrijkste is geen beeldscherm kan de persoonlijke aandacht en menselijk contact vervangen. We hebben het gehoord en gezien bij de zorg, het zorgpersoneel had de grootste moeite om de patiënt ‘ingepakt en onherkenbaar’ te behandelen, juist zorgzame zorg willen ze bieden. Wat was het mooi om te zien hoe kinderen weer blij en opgetogen naar school gingen waar popelende juffen en meesters hun welkom heetten.

Als OpKoers.nu zijn we van mening dat we die saamhorigheid moeten koesteren en waarderen. Burgerparticipatie en dorpsvisies hebben voor de Coronacrisis nogal eens op de agenda gestaan, niet alleen bij OpKoers.nu. Diverse Dorpsvisies die zijn opgesteld door de inwoners waarin ze aangeven wat ze willen met hun eigen dorp of kern. Meerdere zijn aangeboden aan het college van B&W of aan de gemeenteraad. Terecht is hun veel lof toegezwaaid.  Onder het motto ‘We kunnen het zelf wel’ hebben ze bewezen dat ze heus wel weten wat goed is voor hun dorp of kern. [EG1] Laten we als gemeenteraad een fonds oprichten waar uit de diverse initiatieven gebaseerd op de Dorpsvisies  voor bijvoorbeeld 50% gefinancierd kunnen worden. Wilt u meer info: initiatiefrijk de wolden, daar kun je lezen hoe op eenvoudige wijze veel uit de Dorpsvisies gerealiseerd kan worden.

Namens de fractie van OpKoers.nu

Wim Kloekhorst, secretaris.