Boeren, burgers en buitenlui (23 oktober 2019)

De gemoederen liepen weer hoog op vorige week. Optochten van trekkers naar Zwolle en naar Den Haag. Frustratie die goed te begrijpen is want de boeren hebben immers die ruimte gekregen van de Haagse politiek. Jaren van falend beleid om het mestprobleem in Nederland te beteugelen zorgde er voor dat onze hoogste rechter, de Raad van State een streep zette door de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS). Dat PAS moest er voor zorgen dat er minder stikstof, sterkere natuur en economische ontwikkeling zou komen.

 Bedrijven kregen daardoor extra stikstof op krediet. Maar met het verminderen en dus terugbetalen van de stikstof kwam het maar niet. Nog een keer blijkt nu weer dat we met zijn allen, burgers, boeren, fabrieken en transport te veel stikstof (ammoniak en stikstofoxide)in de lucht blazen. Dat was al eerder zo. Toen noemden we het mestoverschotten en zure regen door de auto’s en moesten er grote verwerkers komen die de mest gingen verwerken tot.... ja tot wat eigenlijk? Gedroogde mest?

Auto’s moesten voldoen aan een maximum stikstofuitstoot.

De gevolgen van de hoge stikstofgehaltes in de lucht worden steeds duidelijker. Deze extra bemesting van natuurgebieden zorgt onder andere voor heidevelden met gras in plaats van heide. Maar ook in bossen en veengebieden verdwijnen in rap tempo planten en dieren. Ook het verdwijnen van ca 75% van de insecten is deels te wijten aan het teveel aan ammoniak en stikstofoxide in de lucht. Nog even en we hebben geen natuur meer in Nederland.

Maar is dat nou de schuld van de boeren?

Wij vinden van niet. Het probleem is dat Nederland ca 80 % van de landbouwproductie exporteert. Dat zou niet erg zijn als we daarmee onze natuur door de extra bemesting niet zouden vernielen.

 

We vinden daarom dat iedereen moet bijdragen aan de oplossing. Dat kan ook door het over een andere boeg te gooien. Niet alles kan meer maar er zouden nieuwe dingen moeten kunnen: Als bedrijven moeten betalen voor CO2 uitstoot, dan moeten boeren kunnen verdienen aan het vastleggen ervan, bijvoorbeeld in bomen, fruit of in de bodem. In de bouw kijkt men met hernieuwbare belangstelling naar hout als bouwstof. Maar ook kunnen er op bepaalde plekken rondom natuurgebieden zonnevelden worden aangelegd. Hierdoor kan het waterpeil verhoogd en kan tussen de panelen kruidenrijke beplanting worden aangelegd. De boer krijgt dan betaalt voor de energie, de hogere grondwaterstand en bevordering biodiversiteit.

 

De boeren zitten nu vast in hun verdienmodel. Die kunnen niet zo maar een-twee-drie de bedrijfsvoering omgooien. Maar de boer is niet het probleem maar de sleutel naar de oplossing juist vanwege de goede mogelijkheden die er zijn en komen om het probleem aan te pakken. De nederlandse agrarische sector is de meest innovatieve ter wereld. Gezamenlijk als boeren, burgers en buitenlui kunnen we dit probleem oplossen. Dat betekent een diversere landbouw, natuurinclusief en ook in staat om andere diensten te leveren dan alleen het produceren van voedsel. Dat is niks nieuws want boeren onderhouden al eeuwen het mooie Hardenbergse landschap.

Partij van de Arbeid

Rein Jonkhans (fractievoorzitter)