Met weerzin keek ik eerst naar de beelden van de verwoestende brand in kamp Moria (het vluchtelingenkamp op Lesbos), en daarna met evenveel weerzin naar hoe de wereld hierop reageerde. Op het moment van schrijven zie ik een foto van een klein meisje in een roze jurkje dat onder een geimproviseerde tent probeert te slapen, met de vingers in de oren. En de Nederlandse politiek reageert met een deal, die mooi lijkt maar schrijnend is in hoe we met elkaar denken om te moeten gaan. Deze column gaat niet over Hardenberg. Het is een persoonlijk relaas.
Al jaren proberen mensenrechtenorganisaties en enkele politici kinderen zonder ouders, die opgevangen waren in het map op Lesbos, een plek te geven in Nederland. Meerdere gemeenten hebben hierbij aangegeven mee te willen werken aan dit initiatief. Natuurlijk zijn er dan ook mensen die vrezen dat we dan rovende en rellende jongeren binnen halen, die geen recht hebben op asiel. Dat kan, en dat mag je vinden. Maar ik denk dat we niet moeten en kunnen accepteren dat er binnen Europa (of uberhaupt in de wereld) mensen worden opgevangen onder dergelijke inhumane omstandigheden. En ik denk dat we in Nederland het wel zo goed voor elkaar hebben, ondanks de huidige corona-omstandigheden, dat we dit moeten kunnen oplossen.
Na de verwoestende brand kwam er een deal in de landelijke politiek. Honderd mensen uit het kamp mogen naar Nederland, maar wel als uitruil tegen honderd anderen. Het leed van de een ruilen tegen het leed van de ander. Terwijl er een appel was van onze Minister President om met mededogen en compassie om te gaan met onze medemens. Weliswaar ging dit over de scheve schaats van Grapperhaus, maar toch. Mededogen en compassie miste ik, ook later in de discussie.
Want ik vroeg ook zelf naar een uitleg van D66. En het antwoord ging over een afweging: wat kunnen we bereiken in het kabinet, hoe valt een besluit electoraal? Moeten we de deur niet dicht houden voor ‘rechts’? Nergens hoorde ik een morele verplichting om het goede te doen. Maar de uitkomst van de Moria-deal was wel ‘teleurstellend’. Ik benader dit dan ook maar met mededogen en compassie.
Jacco Rodermond
Fractievoorzitter D66 Hardenberg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.