Koeien in de wei

Afgelopen week werd bekend gemaakt dat veehouders niet alleen de dagen moeten registreren van de weidegang van hun koeien, maar ook de tijden waarop de buiten zijn. Ik moest een diepe zucht slaken. Het zoveelste voorbeeld dat het bestuur (vooral landelijk) gevoel heeft bij wat er zich ‘op de werkvloer’ afspeelt. Want het is een voorbeeld ook van een maatregel die niets te maken heeft met dierenwelzijn, of duurzaamheid. Maar eerder met de controleerbaarheid en de maakbaarheid van onze samenleving.

Ik vraag vaak aan boeren waar nu Het Probleem zit. Waarom komen we er niet toe om de juiste dingen te doen met elkaar? Een vaak gegeven antwoord is dan toch de regelgeving. Elke keer als de boeren het weer op orde hebben, komt er weer een nieuwe regel bij. Met meer administratie, meer werkdruk en vaak ook dure aanpassingen aan het bedrijf. Terwijl de boeren zelf juist bezig proberen te zijn met innovatie, met het verbeteren van het product en ook met de zorg voor hun omgeving. Te vaak leggen we het probleem wat we denken te zien bij de boer, terwijl er een keten van organisaties en overheden aan verbonden is die net zo moeten veranderen.

De consument, u en ik, moeten iets meer willen betalen voor de eerlijke producten. De producenten moeten eens af van dit oerwoud van keurmerken, de winkels moeten een eerlijke prijs betalen, de overheid moet met minder maar betere regels komen. Ga zo maar door. Maar omdat dit zo ingrijpt in zoveel zaken, veranderen we niet. En stapelen we maar weer een regel op een regel.

Inmiddels hebben we brede, maatschappelijke discussies over dierenwelzijn, brandveiligheid, uitstoot van stikstof, natuur tegenover landbouw, koe in de wei of juist niet. Gezondheidsrisico’s bij geitenboeren en vogelgriep. We kunnen natuurlijk elkaar flink in de houdgreep houden maar ook eens echt een grote beweging maken. Ik zou graag zien dat we met elkaar tot echte oplossingen zouden komen. Een regelvrije proeftuin in Hardenberg. Samen met boeren, consumenten, winkels en voedselproducenten. En met het onderwijs en wetenschap. Omdat ik zie dat er al veel goeds gebeurt maar teveel versnipperd. Het is maar een droom…?

Verloren en teruggekeerde zonen en dochters

Wellicht kent u het verhaal uit de Bijbel van de verloren zoon. Voor degenen die het niet kennen, heel kort: het gaat over een zoon die zijn erfenis opeist (terwijl zijn vader nog leeft), vertrekt en het verkwist. Uiteindelijk eindigt hij als varkenshoeder die met de varkens mee-eet en beseft dat hij beter af is als werknemer bij zijn vader. Hij vertrekt huiswaarts en wordt met open armen door zijn vader ontvangen.

Een prachtig verhaal dat model staat voor Gods liefde voor mensen. Het verlangen van deze zoon midden in zijn misère, is een punt dat landelijk door de ChristenUnie ook wordt herkend in onze samenleving. Het is een verlangen van mensen naar huis, naar betere tijden. Onze welvaart stijgt nog steeds en vernieuwingen volgen elkaar, onder invloed van technologische ontwikkelingen, in rap tempo op. Het lijkt beter te gaan dan ooit, maar tegelijkertijd neemt het gevoel van eenzaamheid en onbehagen toe, voelen mensen zich niet gehoord door de overheid en constateren we een toenemende onvrede. Er zijn zorgen over veiligheid, het klimaat, integratie van nieuwe Nederlanders, de toekomst van onze kinderen, de druk van de prestatiemaatschappij en de vele veranderingen die dat allemaal met zich meebrengt.

Burgers worden gereduceerd tot slechts consumenten en afnemers, in het onderwijs is een schreeuwend tekort aan onderwijzers en docenten, zorg bestaat uit tijdsindicaties en administratie en er wordt continu gedrukt op efficiency en een drang om te besparen in plaats van de menselijke maat te hanteren. Klimaatangst en ontkenning van klimaatverandering staan tegenover elkaar en zelfs in de kerken strijdt men over zaken als man/vrouw, homoseksualiteit en al of niet gewenste eenheid.

Is er nog aandacht voor elkaar, zien wij als noabers naar elkaar om? Bestaat er een overheid die wel thuis geeft? Hebben we een menswaardige en scheppingsvriendelijke economie met eerlijke regels voor iedereen? Wij dromen van een wereld die goed is en willen ons daarvoor inzetten. We weten dat we de wereld niet hoeven te verlossen en kunnen dat ook niet. Ook is het niet aan ons om de hemel op de aarde te beloven. Maar we kunnen wel proberen om beetje bij beetje iets te laten zien van de nieuwe wereld die nog moet komen.

Een vrederijk waar alles wat nu stuk is weer heel en compleet zal zijn. Dat gaat met vallen en opstaan, want wij zijn gewone mensen, weliswaar met een mooi missie maar ook met onze eigen tekortkomingen. Dus we doen wat in onze macht ligt, op hoop van zegen. Want net zoals in het verhaal van de verloren zoon, mogen we weten dat wat er ook gebeurt, er altijd een Vader op de uitkijk staat, om ons te begroeten, te omhelzen en te kleden als koningen.

Meer hierover kunt u lezen in het boek van Gert-Jan Segers “De verloren zoon: en het verhaal van Nederland”. Van harte aanbevolen!

Het grote aantal onverzekerde zzp’ers is een probleem voor Hardenberg.

De stelling is bedacht door de politieke partij PvdA

PvdA

Ongeveer 12 procent van de werkenden in de gemeente Hardenberg is zzp’er. Dus ja, als steeds minder zelfstandigen verzekerd zijn tegen ziekte is dit een groot sociaal probleem voor Hardenberg. De PvdA vindt dat alle werkenden recht hebben op bescherming als het tegenzit door ziekte. Wij willen af van een systeem waarbij hardwerkende mensen absurd hoge premies moeten betalen voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering of worden uitgesloten op basis van gezondheidsproblemen of leeftijd. Zzp’ers moeten vooral de ruimte krijgen om te blijven ondernemen, te innoveren en zichzelf te ontwikkelen in plaats van zorgen te hebben over mogelijke verkoop van hun huis, geen pensioensopbouw of een beroep te moeten doen op bijstand omdat het tegenzit.

50Plus

Bij de stelling dat het groot aantal onverzekerde Zelfstandigen Zonder Personeel een probleem is voor de Gemeente Hardenberg, gaat 50PLUS Hardenberg ervan uit dat dit betrekking heeft op de Arbeid Ongeschiktheid Verzekering. Dit is mogelijk ook het enige risico dat Gemeente Hardenberg loopt bij zzp’ers. Wordt een zzp’er arbeidsongeschikt en hij is hiervoor niet verzekerd dan kan deze zzp’er een beroep doen op de Participatiewet. De zzp’er zal echter wel aan de voorwaarden moeten voldoen die de Participatiewet stelt aan een eventuele uitkering. Denk hierbij aan eigen vermogenstoets e.d.

CDA

Verplichten is een woord, dat vaak een negatieve klank heeft. Maar door vrijwilligheid en hoge kosten lopen mensen het risico om onverzekerd te zijn, met mogelijk grote financiële problemen. Het CDA streeft naar een gelijk speelveld op de arbeidsmarkt als het gaat om sociale verzekeringen. Wij denken dat het goed is de mogelijkheden van een collectieve arbeidsongeschiktheidsverzekering te onderzoeken.

ChristenUnie

Veel zelfstandigen zonder personeel zijn nauwelijks verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid of ziekte. Naast het feit dat dit grote risico’s met zich meebrengt, kunnen zzp’ers zo goedkoper werken dan werknemers. Hierdoor ontstaat er een ongewenst, ongelijk speelveld op de arbeidsmarkt. De ChristenUnie is daarom voor een verplichte verzekering voor zzp’ers die een inkomen op het bestaansminimum garandeert. In het huidige collegeakkoord is afgesproken te onderzoeken of het mogelijk is om, net zoals bij de collectieve zorgverzekering, een collectieve arbeidsongeschiktheidsverzekering in het leven te roepen, waarbij de gemeente garant staat voor een deel van het risico. Wij zijn benieuwd naar de uitkomsten hiervan. Onderlinge zorg en solidariteit, een samenleving waarin mensen naar elkaar omkijken, iedereen meetelt en kansen krijgt; dat is het ideaal van de ChristenUnie.

GroenLinks

Het aantal onverzekerde zzp’ers is voor heel Nederland een probleem. Dus inderdaad ook voor Hardenberg. De beslissing van de zelfstandigen om zich niet te verzekeren snappen we wel heel goed. Het is voor veel zelfstandige ondernemers simpelweg onbetaalbaar. Daarom is het goed dat het kabinet werkt aan een verplichte verzekering voor zzp’ers. Waarbij de betaalbaarheid wel een erg belangrijk criterium is. We zijn benieuwd.

VVD

We gaan voor de beantwoording van deze stelling er maar vanuit dat de PvdA een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering bedoelt omdat iedereen en dus ook de zzp’er al verplicht deelneemt aan en betaalt voor de volksverzekeringen.

De arbeidsmarkt vraagt om flexibiliteit en dat is wat zzp’ers bieden. Op die manier dragen ze bij aan de economie. Als ondernemers kiezen zzp’ers er dan ook voor om naar eigen inzicht te besluiten. Wij vinden dan ook dat een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering de ondergrens kan regelen wat inkomen betreft, maar verder ruimte moet bieden voor eigen keuzes. Zie ook www.vvd.nl/standpunten/zzzpers.

OpKoers.nu

Tot 1998 bestond een algehele verzekering die alle werkenden beschermden tegen langdurige arbeidsongeschiktheid. Die werd afgeschaft, mede door de PvdA, met het idee dat bij zelfstandigheid ook vrijheid hoorde. Maar in de praktijk zitten te veel zzp'ers dus zonder verzekering. Kabinet, werkgevers en vakbonden spraken in het pensioenakkoord al af dat zelfstandigen weer verplicht verzekerd moeten zijn tegen arbeidsongeschiktheid. De Stichting van de Arbeid werkt op verzoek van minister Koolmees een voorstel uit. Dat wordt binnen een maand verwacht. De wens van de PvdA heeft wel iets ‘dubbel’ maar volgens OpKoers.nu is het beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

D66

Het klopt dat er veel zzp’ers geen arbeidsongeschiktheidsverzekering hebben. Ook zien we dat ze weinig tot geen pensioen opbouwen en andere verzekeringen vaak niet voldoende afsluiten. Dit probleem doet zich ook nog eens vaak voor in lichamelijk zware beroepen. Blijkbaar nemen mensen het risico, en werken door met lichamelijke of psychische klachten. Ook D’66 ziet dit als een probleem want door het opbouwen van klachten en het niet tijdig aanpakken hiervan komt de gemeente voor een aantal uitdagingen te staan, ook financieel. Belangrijker vinden we echter dat het niet eerlijk is om mensen bijna tot deze keuze te dwingen, terwijl zij de hete kolen uit het vuur halen, onder andere in de bouw. Wij zien het als een verplichting haast om als overheid (landelijk en lokaal) de zzp’ers te helpen aan eerlijke arbeidsomstandigheden.